ΑΤΙΤΛΟ…….

Η χλωμή ομορφιά της πόλης, έτσι όπως αντανακλάται στην βρεγμένη άσφαλτο, τον έκανε να νοιώθει μια γλυκιά μελαγχολία.

Σταμάτησε το αυτοκίνητό του στη μέση της άδειας λεωφόρου και βάλθηκε να τρέχει μες ‘τη βροχή γελώντας  μ ‘ένα γέλιο απόκοσμο, σχεδόν υστερικό. Στάθηκε  για λίγο, κοιτώντας το ολόγιομο φεγγάρι…

Του φάνηκε πως του χαμογελούσε αχνά, έχοντας πάρει την μορφή του Jean Kelly.

Άρχισε να σιγομουρμουρίζει το Singing in the rain.

Ξημέρωνε…

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ…

Το παρελθόν μου σε σακούλες σκουπιδιών απόθεσα…

Τις μνήμες μου διασκόρπισα στη νύχτα….

Μα τα όνειρά μου Φοίνικας.

Που από τις στάχτες του γεννιούνται πιο τρανά

"ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ"

Σήμερα το μεσημέρι είπα να πάω σπίτι μου από άλλη διαδρομή...(με το ποδήλατο πάντα)!
Ξεκίνησα από την άδεια Ερμού...
εκεί στο τέλος της,μεζετζίδικα γεμάτα κόσμο,χαρούμενες παρέες νεαρών,αντιστάθμιζαν τα γεμάτα γκράφιτι κλειστά μαγαζιά(λόγω ώρας και λόγω καταστάσεων)....
προχχώρησα την Μικρασιατών προς το ποτάμι...
ήρεμες γειτονιές,μακρυά από τα δήθεν και την βουή του κέντρου....
μονοκατοικίες όμορφες,γεμάτες λουλούδια,άλλες παλιές αυθεντικές,άλλες ανακαινισμένες,
αλλά με κοινό χαρακτηριστικό το μεράκι αυτών που κατοικούν σε αυτές...
έκανα διάφορα ζιγκ-ζαγκ...
Αριστοτέλους,Χείρωνος,Αδμήτου,Κραυσίδωνος....σιγά,ήρεμα,με μουσικές διάφορες να σιγουφαίνονται στο μυαλό μου...και εικόνες μπροστά μου...
ααα εικόνες! τα μάτια μου ρουφούσαν το ωραίο! το ήρεμο!τις γάτες που λιάζονταν,τις νεανικές παρέες που γελούσαν στον ήλιο ανέμελα....
έφτασα κάποτε σπίτι μου....στο cult κουτούκι στην γωνία ένα μπουζούκι αναμεσα στα τραγούδια των θαμώνων,συμπλήρωσε το σκηνικό..
Η Κούκη(η γάτα μου),με περίμενε όπως κάθε φορά για τα χάδια του καλοσωρίσματος...
και τότε θυμήθηκα το διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη και πήγα και το διάβασα ξανά...
"Ζητείται ελπίς"

ΚΑΠΟΤΕ....

http://comicstrades.me/nostalgia/%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B1/

ΑΛΛΟΥ....

Στα Τρίκαλα γίνεται αυτό...
όπως γίνονται και πολλά άλλα...
σε άλλες πόλεις...
μικρές...
επαρχιακές...
μόνο στον βάλτο του Βόλου δεν κουνιέται φύλλο...
ΤΙΠΟΤΕ ΟΜΩΣ!

Κάτσε να σε κεράσω ένα γλυκάκι !

Το πιο συνηθισμένο κέρασμα στα παιδικά μας χρόνια ήταν το γλυκό του κουταλιού. - "Κάτσε καλέ,να σε κεράσω ένα γλυκάκι" ήταν η συνηθισμένη ατάκα της νοικοκυράς που σε κέρναγε το γλυκάκι της ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΤΗΣ !!! Όσο για τα γλυκά του κουταλιού άπειρα !!! Έχουμε και λέμε : Βύσσινο, νεραντζάκι, μελιτζανάκι, καρπούζι, λεμονάκι και λεμονανθοί, τοματάκι, κολοκύθα, περγαμόντο, κίτρο, τριαντάφυλλο, συκαλάκι, κεράσι, και ΧΙΛΙΑ ΔΥΟ ΑΛΛΑ!
Σου έρχοταν λοιπόν με το δίσκο, συνήθως στρωμένο με σεμεδάκι, ένα ποτήρι με κρύο νερό για να πιεις μετά να σου φύγει η γλύκα και φυσικά το μικρό γυάλινο πιατάκι με το γλυκό του κουταλιού. Παλιότερα οι νοικοκυρές έφερναν όλο το βάζο με το γλυκό και μέσα στο ποτήρι με το νερό ήταν το κουταλάκι του γλυκού. Έπαιρνες το κουτάλάκι, έβαζες μια κουταλίτσα από το βάζο, έπινες το νεράκι σου, ευχαριστούσες και η νοικοκυρά σου απαντούσε - "με τις υγείες σας, ότι επιθυμείτε!" Μερικές φορές έβαζαν και αμύγδαλα στο γλυκό του κουταλιού για να το κάνουν "πιο πλούσιο" . Ήταν τα μόνα γλυκά που έτρωγα με κάποια μεγαλύτερη ευχαρίστηση....
Πάντα τα σπιτικά είχαν μια ποικιλία από γλυκά του κουταλιού. Δεν υπήρχε νοικοκυρά που να μην είχε τουλάχιστον δυο γλυκά στα βάζα της. Ήταν μια ολόκληρη ιεροτελεστία που χάθηκε τα τελευταία χρόνια, μα τα γλυκά του κουταλιού κατόρθωσαν να επιβιώσουν ακόμα και τώρα που μας έχουν κατακλύσει τα σουφλέ σοκολάτας και οι βάφλες. 
Συνταγές για γλυκά του κουταλιού κυκλοφορούν ακόμα από κάποιες γιαγιάδες, αλλά τρελαίνεσαι όταν διαβάζεις για παράδειγμα ότι πρέπει να περάσεις το γλυκό από ΑΣΒΕΣΤΗ !! - Για να γίνει πιο τραγανό λέει ο "μύθος"...-
Πάντως και στα σπίτια που κερνάνε ακόμα γλυκό του κουταλιού, συνήθως είναι αγορασμένα και τυποποιημένα. Πάντως υπάρχουν κάτι είναι και αυτό.

Δωρεάν MMM για όλους

Η πρώτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με δωρεάν δημόσιες συγκοινωνίες
Κι ενώ στην Ελλάδα για το αντίτιμο ενός εισιτηρίου μπορεί ακόμα και να σκοτωθεί ένας άνθρωπος, ενώ χιλιάδες άλλοι δεν έχουν να πληρώσουν και πάνε στη δουλειά τους με τα πόδια, το Ταλίν, πρωτεύουσα της Εσθονίας, έχει δωρεάν λεωφορεία και τραμ για όλους τους δημότες.
Στο όνομα του δικαιώματος στις συγκοινωνίες, ύστερα από δημοψήφισμα, το 77,5% του πληθυσμού των 400.000 κατοίκων, ψήφισε υπέρ της δωρεάν δημόσιας συγκοινωνίας. Το παράδειγμα του Ταλίν μας βάζει σε σκέψεις, μιας και δεν είναι μια πόλη που ζει σε ευμάρεια. Είναι μια πόλη η οποία επίσης δοκιμάζεται από τα μέτρα λιτότητας και την ανεργία.
Τα οφέλη από τα δωρεάν ΜΜΜ είναι πολλά: ήδη η χρήση των δημόσιων ΜΜΜ αυξήθηκε κατά 12,6%, ενώ η κίνηση των αυτοκινήτων μειώθηκε κατά 9%. Αυτό μεταφράζεται και ως 45.000 τόνους το χρόνο λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα.Οι άνεργοι επωφελούνται καθώς δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχούν για το κόστος των εισιτηρίων ενώ ψάχνουν για εργασία, ούτε χρειάζεται να αρνηθούν κάποια δουλειά εξαιτίας του μεγάλου κόστους μετακίνησης.
Όμως οφελούνται και οι εργαζόμενοι καθώς η κινητικότητα στην πόλη και την αγορά έχει αυξηθεί. Το σύστημα των δωρεάν μετακινήσεων του Ταλίν καλύπτει περίπου 426.000 ανθρώπους και 480 οχήματα, κάνοντάς το, μέχρι στιγμής, το μεγαλύτερο δίκτυο δωρεάν ΜΜΜ στην ευρώπη ενώ υπάρχουν ήδη σκέψεις για το πώς θα μπορούσε να επεκταθεί σε όλη τη χώρα.
Το Ταλίν ακολουθεί το μοντέλο που αναπτύχθηκε σε άλλες, μικρότερες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως η περιοχή Hasselt Του Βελγίου -όπου το 1997 έκανε δωρεάν όλα τα λεωφορεία μέσα στα όρια της πόλης- και είναι η πρώτη μεγάλη πόλη της Ευρώπης που εφαρμόζει τη δωρεάν μετακίνηση στα ΜΜΜ. Το ίδιο μέτρο εφαρμόζεται ήδη και σε 20 μεσαίου μεγέθους πόλεις της Γαλλίας.
Με τη δωρεάν μεταφορά για τους κατοίκους του Ταλίν, η πόλη θα επιβαρύνεται με επιπλέον κόστος 12 εκατ. €. Η τιμή θεωρείται λογική σε σχέση με τα προβλεπόμενα οφέλη του συστήματος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η πόλη θα μπορούσε να αποκτήσει μέχρι και 30.000 νέους κατοίκους, αφού το δωρεάν σύστημα μεταφοράς θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να εγκατασταθούν εκεί μόνιμα. Αυτό σημαίνει πως για κάθε 1.000 νέες άμεσες χρεώσεις, η πόλη θα δέχεται περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ ετησίως σε πρόσθετα φορολογικά έσοδα.
Το υπερβολικά υψηλό κόστος των ελέγχων στα ΜΜΜ αλλά και η αναποτελεσματικότητά τους, είναι οι βασικές αιτίες για τις οποίες ολοένα και περισσότερες πόλεις αρχίζουν να σκέφτονται θετικά τις δωρεάν μετακινήσεις. Και στα δικά μας.
 ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ31.08.2013